« wróć...Zapraszamy na wernisaż "Endotecture" 

Zapraszamy na wernisaż "Endotecture", który odbędzie się 28 października o godzinie 17:00 w Galerii TA3 przy ulicy Tarczyńskiej 3 w Warszawie.

 

Autor Tomáš Koudela

W latach 2009–2019 studiował historię sztuki i historię kultury na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Ostrawskiego (doktorat). Pracuje jako adiunkt na Katedrze Wychowania Plastycznego Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Ostrawskiego oraz jako niezależny kurator współczesnej sztuki czeskiej.

 

Obecnie mieszka i pracuje w Ostrawie oraz Ostravicach. Koudela jest poetą, prozaikiem, kuratorem, teoretykiem sztuki współczesnej i samoukiem w dziedzinie sztuki.

 

Na przełomie lat 80. i 90. pracował jako redaktor w Havířovskiej Revue, czasami pod pseudonimem Jan Vrak, a następnie współpracował z wydawnictwem M.U.K.L. W 1992 roku brał udział w założeniu wydawnictwa Votobia w Ołomuńcu, gdzie pełnił funkcję kierowniczą do 2005 roku.

 

W swojej twórczości artystycznej pracuje z różnymi mediami i zajmuje się również poezją wizualną. Tekst staje się materiałem wizualnym, który przekształca pierwotną treść w nowe konteksty znaczeniowe. Jego praca artystyczna porusza także tematy relacji międzyludzkich oraz więzi społecznych, politycznych i kulturowych w społeczeństwie. 

O wernisażu

Nasz materialny świat, podobnie jak samo bycie, znajduje się w permanentnym napięciu pomiędzy obecnością a zanikiem. Choć jest namacalny i konkretny, to jednocześnie nieustannie podlega procesowi rozkładu i zniszczenia, co otwiera pytanie o naszą tożsamość, która nie istnieje poza tym nieustannym ruchem. Tożsamość okazuje się dynamiczna, podlegająca czasowi i przemijaniu, a jednocześnie w swej istocie zawsze znajduje się na granicy własnego zaniku. To napięcie między tym, co jest, a tym, co już zanika, określa naszą sytuację w świecie. Każdy moment naszego istnienia jest ściśle związany ze świadomością końca, który jak widmo nieistnienia nas otacza. 

Ten drobny projekt multimedialny jest kameralnym wizualnym komentarzem na temat fenomenu skończoności świata materialnego w intencjach filozofii Heideggera. Materialna obecność jako niestabilny, ulotny punkt konwergencji tożsamości indywidualnych i zbiorowych jest dialogiem ruin niegdyś prosperujących miejsc i zaniku duchowego entuzjazmu w kontekście pierwotnej autentyczności naszego związku z otaczającym nas światem. Autorski koncept sublimuje wizualną materię, stwierdzając bytowanie jako imperatywną rzeczywistość związaną ze swoją tymczasowością. 

Prezentowane prace wchodzą w przestrzeń galerii jako metadane transferu i przejścia, jako napięcie pomiędzy obecnością a nieobecnością, jako wibracja pomiędzy istnieniem a nicością. Poprzez grę artefaktu, obrazów, fotografii, tekstu i wideo, wystawa bada granice czasu i przestrzeni, zachęcając do refleksji nad tym, jak fizyczne rozpuszczanie się przestrzeni odzwierciedla szerszą egzystencjalną podróż bytu ku śmierci.